მთლიანობაში დეტროიტული კლუბი ამერიკის ყველაზე წარმატებული გუნდია (დეტროიტშია მანქანათმშენებლობის ერთ-ერთი გიგანტი "ჯენერალ მოტორსი", რის გამოც მას ძრავების ქალაქადაც მოიხსენიებენ. - რედ.). მოპოვებული სტენლის თასის ოდენობით "რედ უინგზი" მხოლოდ კანადურ კლუბებს - "მონრეალ კანადიენს" (23-ჯერ) და "ტორონტო მეიფლ ლივზს" (13-ჯერ) ჩამორჩება.

სხვათა შორის, 1997 წლის შემდეგ "წითელი ფრთები" სტენლის თასს მეოთხედ დაეუფლნენ (1997, 1998, 2002, 2008). ამ შუალედში მოგებული თასებით კი დეტროიტული კლუბი NHL-ის გუნდებს შორის საუკეთესოა.

...გასვლით მატჩში გამარჯვების 3:2 (1:0, 1:1, 1:1) შემდეგ დეტროიტელებმა ერთმანეთს თავგამოდება მოუწონეს და მალე დაჯილდოების ოფიციალური ცერემონიისთვის მწკრივში ჩადგნენ.

თავდაპირველად პლეი-ოფის ყველაზე ძვირფასი მოთამაშე დაჯილდოვდა - "კონ სმიტ ტროფი" ჰენრიკ ზატერბერგს ხვდა წილად.

მოგვიანებით ლიგის კომისიონერმა ჰარი ბეტმანმა გამარჯვებული გუნდის სახელი გამოაცხადა და თასის მისაღებად შვედ ნიკლას ლიდსტრიომს უხმო (ლიდსტრიომისთვის ეს მეოთხე სტენლია). შვედი ჰოკეისტი ისტორიაში იმითაც შევა, რომ მან ევროპელთაგან პირველმა შეძლო კაპიტნის რანგში გუნდი გამარჯვებამდე მიიყვანა.

დეტროიტელი მოთამაშეები სხვა ინდივიდუალურ პრიზებზეც აცხადებენ პრეტენზიას. ლიდსტრიომი წარდგენილია საუკეთესო მცველისთვის განკუთვნილ "ჯეიმს ნორის ტროფიზე", საუკეთესო უკან დაწეული ფორვარდის ჯილდოზე ("სელკე ტროფი") არიან წარდგენილნი შვედი ჰენრიკ ზეტერბერგი და რუსი პაველ დაციუკი. რუს ჰოკეისტს შესაძლოა გადასცენ "ლედი ბინგ ტროფიც" - ჯილდო, რომელიც განკუთვნილია მოედანზე ჯენტლმენური ქცევისთვის.

აი, "პინგვინებმა" კი ვერ გაიმეორეს "ტორონტო მეიფლ ლივზის" 1942 წლის შედეგი - ტორონტოელები ერთადერთნი არიან NHL-ის ისტორიაში, რომლებმაც, ფინალურ სერიაში 1:3 ჩამორჩენის მიუხედავად, ზედიზედ სამი მატჩი მოიგეს და სანუკვარ ჯილდოს დაეუფლნენ.